Column – Jeugd van tegenwoordig
Waar de term ‘jongeren’ een ronduit negatieve connotatie heeft, is ‘jeugd’ een woord waar je juist blij van wordt. J-o-n-g-e-r-e-n, proef het woord maar eens, zijn gasten die rondhangen, schreeuwen of anderszins hinderlijk aanwezig zijn. Als ze zelf geen probleem hebben, dan vormen ze het wel. Voor jongeren móet je respect hebben, ook al doen ze hun best om het niet te verdienen. Niet-benijdenswaardig zijn de mensen die zeggen ‘te werken met jongeren’. Er moet klaarblijkelijk aan die hopeloze gevallen gewerkt worden, anders werken ze niet. Of zoiets.
Als jongere kun je overigens van alle leeftijden zijn. Er zijn volop gasten van 30+ die dit weinig lovende predicaat verdienen. U herkent ze aan malle kleding, petjes, drukdoenerij en andere erkende puberkenmerken. Het ergst zijn de overjarige types in de media: dertigers en veertigers die ineens een ‘jongerenprogramma’ op tv gaan presenteren en dan een gek baardje of hoedje gaan dragen. Het ‘jonge’ van zo’n programma zit ’m dan vaak in schokkerig en onscherp camerawerk en herrie afgewisseld met gespeelde lamlendigheid. Want volwassen tvmensen weten heeeul goed wat jonge kijkers leuk vinden. Ahum.
Waar de jeugd een levensfase is, is jongere-zijn vooral gedrag. Jeugd die zich als jongere gedraagt is daarbij nog tot daaraantoe. Maar het is nogal sneu wanneer overjarigen zich als jongere gaan profileren. Wat er precies achter schuilt, heb ik nooit goed begrepen. Het is misschien net zoals bij mensen die te vaak onder de zonnebank gaan of veel te strenge dieëten volgen: zelfgenoegzaam kijken ze in de spiegel. Ze zien een gezond kleurtje of een mooi lijf. Anderen zien een gelooide huid of een griezelig gratenpakhuis.
Wat heeft dat nou allemaal met surfen te maken? Best veel. Hoewel je als surfer betrekkelijk lang op hoog niveau mee kan doen, en er in objectieve zin dus helemaal geen reden is om je geforceerd ‘jong’ voor te doen, heeft het jongerenvirus velen van ons in de greep. Het zijn overigens met name kiters en windsurfers die hier last van hebben, en bovendien lijkt het me een tamelijk Europese afwijking. In Californië of Hawaii ontleen je als (golf)surfer namelijk een zekere coolheid aan een grijze baard. En zo hoort het.
Ik moest hieraan denken toen de hoofdredacteur van dit blad mij onlangs mailde dat hij voor deze uitgave (Motion #5 2010) een gastredacteur had: Davy Scheffers. ‘Een brutaal rotjochie dat heel goed kan varen en het hart op de juiste plaats heeft. We hebben op Fuerteventura samen interviewtjes gedaan en ook bij het vormgeven gaat hij meehelpen. Wordt leuk.’
De jeugd van tegenwoordig redt zich dus wel. Jongeren hebben daarentegen altijd hulp en begeleiding nodig. Losers.
Hotze Zijlstra
www.hotzezijlstra.nl
