14-04-2017 - Windsurfen, Nieuws

Het Tridem Project

Strakke rode skinsuits, bijpassende helmen en een board van 4 meter 80. De Fanatic Boys die afgelopen mei tijdens de Défi Wind met hun tridem de Tramontana te lijf wilden gaan waren niet te missen. Hoewel de omstandigheden helaas niet meewerkten tijdens de zestiende editie van het evenement, waarvoor maar liefst 1300 windsurfers uit 38 landen naar het Franse Gruissan waren afgereisd, wisten de boys alle aandacht op zich gericht. Windsurfen als teamsport, kan dat?

Hoe is hetTrident Project precies ontstaan?

‘Na twee Défi Winds waar we hoge ogen hadden gegooid in de Tandem-categorie, waren we op zoek naar een nieuwe uitdaging. We willen het snelst varende zeilvaartuig aller tijden worden. Het winnen van de Défi is een ding, maar het wereldsnelheidsrecord op open water pakken is een droom die we al jaren delen.’

Waarom een tridem?

‘De tridem biedt de beste gewicht/kracht-ratio. We kunnen tussen 12 en 16 vierkante meter zeil varen in 45 tot 50 knopen, op een board dat een klein nat oppervlak heeft en dus extreem weinig wrijving met het water. Bovendien is windsurfen als team een echte revolutie.’

Vertel eens wat meer over het board, wat is het geheim?

‘De basis van onze tridem is een Fanatic Ultra Cat uit 1992, aan ons geleend door oud-olympier Lise Vidal, op voorwaarde dat we het board spik en span zouden terugbrengen.We kwamen er al snel achter dat drie riders op een board van 3,80 meter niet ging werken; na een paar vruchteloze pogingen en veel zwemmen besloten we het board in tweeën te zagen en een extra stuk in het midden toe te voegen. Lise weet hier trouwens niets van, dus mondje dicht.’

Het Tridem Project 2

Is er een specifieke trim voor het board?

‘We hebben lang gediscussieerd over de vin. Nadat onze shaper Pierre Bracar logischerwijs eerst de zwaardkast had afgedicht, zijn we voor een lengte van 44 centimeter gegaan. Gezien de lengte van de rail van de tridem hadden we zelfs nog wel een kleinere vin kunnen kiezen, maar we hebben hem er met een hamer in geslagen en krijgen hem er niet meer uit… Anyway, we raken per sessie ongeveer 1 centimeter vin kwijt, dus tegen de Défi 2017 zouden we op ongeveer 28 moeten zitten. Daarnaast zijn we bezig met een foilsysteem, maar dat is eigenlijk nog geheim.’

Het Tridem Project in cijfers

1: Beoogde ranking op de Défi Wind 2017
2: Minimum aantal personen nodig om het beest te dragen
3×3: 3 riders op het monster, 3 zeilen en 3 keer zoveel lol
12: Aantal voetbanden
20: Het aantal glazen rum die het team ertoe brachten het project te starten
27: Aantal kilo’s carbon gebruikt om de Tridem te versterken
33: Topsnelheid in knopen
480.000: Budget in euro’s geïnvesteerd door Fanatic in het Tridem Project
50.000: Minimaal verwachte aantal views van de video – we willen sowieso de Windsurf Rap verslaan

Het moet niet makkelijk zijn om met z’n drieën te varen, wat waren de meest hachelijke momenten?

‘Oef, dat zijn er nogal wat geweest, te beginnen in de shaping bay van Pierre Bracar.We moesten een nieuw centraal stuk board maken, en dit daarna ook nog vastmaken aan de andere twee delen, terwijl we de juiste scooprockerlijn in het board probeerden te krijgen, dat was echt een uitdaging.’

En op het water?

‘De eerste pogingen op onze tridem waren behoorlijk tricky, omdat het gelijk al 60 knopen waaide. Het leverde aardig wat (hoofd)brekens op. De achterste man heeft de volle controle, de voorste zweeft boven het water en de man in het midden krijgt alles op zijn dak als het fout gaat! De helmen zijn dan ook geen overbodige luxe… Al snel vonden we de juiste trim en behaalden we behoorlijk indrukwekkende snelheden, tot 33 knopen op een aantal runs. Al met al hebben we nog niet zoveel sessies gehad, dus het potentieel is enorm.’

Waarom de vermomming en maskers?

‘Van origine zijn we allemaal leden van het waveteam van Fanatic, we willen onze reputatie als hardcore wavers niet te grabbel gooien met dit project. Zie ons als de Daft Punk van het windsurfen, of drie Stigs op één board, maar dan met de kijkcijfers van toen die ouwe knokker van een Jeremy Clarkson er nog bij zat. We zetten onze helmen pas af als we het speedrecord hebben verbroken. Daarbij komt dat de vrouw van onze stuurman niet weet dat hij een dubbelleven leidt, dat houden we liever zo.’

Wat zijn voor jullie de ideale condities?

‘Een complete downwind run met 60 knopen wind. Vlak of chop maakt niet zoveel uit aangezien we toch alles pletten wat op ons pad komt. De lengte van het rak is wel belangrijk: we hebben ongeveer een kilometer nodig om onze maximale snelheid te behalen. Dat is ook de reden dat we geen poging kunnen wagen op het kanaal van Saintes-Marie-de-la-Mer in Frankrijk of het kanaal in Namibië. Maar we vonden eigenlijk altijd al dat die biljartlakens voor pussies waren die niet weten hoe ze over de chop moeten varen.’

Hoe zien jullie de toekomst voor de tridem?

‘We blijven trainen, dus volgend jaar op de Défi Wind zullen we weer present zijn. Het is de ideale competitie voor ons, aangezien de rakken tien kilometer lang zijn en we dus negen kilometer op topsnelheid door kunnen buffelen. In de tussentijd zijn we druk bezig met het testen van ons prototype voor in de golven. We hebben inmiddels een zeer goede snelheid in de bottomturn, maar nog wel wat problemen met de topturns en bij het springen.’

Het Tridem Project 3

Voor

De lichtste rider van het team. 1,75 meter en 67 kilo aan pure spieren. Heeft het kleinste zeil en is tevens degene die het meeste risico loopt bij een eventuele wipeout, waarbij hij wordt geplet door de twee zeilen en riders achter hem. Zweeft op volle snelheid een halve meter boven het water. Zijn rol bestaat voornamelijk uit het schreeuwen naar windsurfers die in de weg liggen, om zo aanvaringen te voorkomen. Een levende claxon, zowel op het water als op het land.

Midden

1,75 meter x 70 kilo. Heeft zichzelf de hele winter lang volgestopt zodat hij vier kilo aankwam en niet voorop hoefde. Zou kunnen worden gebruikt als doorgeefluik tussen de riders voor en achter hem, maar draagt helaas oorpluggen. Hierdoor is er absoluut geen communicatie tussen de drie riders, wat de hele operatie uiterst technisch en risicovol maakt.

Achter

De piloot. 1,80 meter x 90 kilo, een uitgekiende mix van spieren en vet. Is degene die het gevaarte stuurt, en dat is gelijk het grootste probleem. Zijn lichaamsgewicht varieert met de hoeveelheid bier die hij ‘s avonds drinkt, wat tegelijk een valkuil voor het project is. Kan echt hard gaan, als hij zijn voeten tenminste in de straps krijgt. Farmaceut van beroep, waardoor de hele groep zonder problemen voorzien is van doping, voor én na de race.

Dit artikel is afkomstig uit de Motion #3 van 2016. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van Windsurfen word dan abonnee

 

 van